Polnische Bücher - Jolanta Kwiatkowska für je€4,00

Versand gegen Aufpreis möglich
1.Tak dobrze, że aż źle
Bohaterką „Tak dobrze, że aż źle” jest jedna z trzydziestolatek, które możemy mijać na klatce schodowej, na ulicy, spotkać w autobusie czy w sklepie. Dziewczyna, która do tej pory o magicznej trzydziestce nawet nie chciała słuchać, czytać a tym bardziej uznać tej daty za szczególnie interesującą. Ją interesowało barwne życie dwudziestolatki i takie zamierzała prowadzić długo. Była przekonana, że parę cyfr w papierku zwanym metryką, czy w numerze zwanym peselem w jej życiu niczego nie zmieni.
Osiągnęła przecież to, co najważniejsze: miała pracę i mieszkanie, była niezależna i wolna od wszelkich obciążeń i obowiązków. Swój wolny czas wykorzystywała na balangi, szaleństwa, podróże. Na wysypianie się, leniuchowanie i realizowanie najbardziej zwariowanych pomysłów.
Jednak dotąd nieliczące się cyferki podniosły bunt i zaczęły przypominać, że należy im się większe zainteresowanie. Podszczypywały, szturchały, trącały i tarmosiły. Efekt dopominania się przez metrykową datę swoich praw, bohaterka opisała w pamiętniku nietypowych świąt.
Stan: B. dobry
2. Kod emocji
Można by powiedzieć, że Kod emocji to historia czterech zwyczajnych dwudziestoparolatek, którym los kazał się spotkać w jakimś nieistotnym momencie. Można by tak powiedzieć, gdyby nie było to oczywistą nieprawdą. Bowiem nie ma zwyczajnych ludzi – i dlatego też każda z bohaterek tej książki jest na swój sposób nieprzeciętna.
A zbieg okoliczności czasami ofiarowuje nam szansę na coś dobrego i tylko od nas zależy, czy ją wykorzystamy. Spotkały się. Polubiły. Zaprzyjaźniły. Wcześniejsze doświadczenia sprawiły, że każda z nich już wiedziała, iż los potrafi plątać nadzieje i marzenia. Były przekonane, że nigdy nikt ani nic ich nie poróżni. Zabrakło im tylko wyobraźni. Za to przeznaczenie miało go zbyt wiele. Bowiem ono tak w literaturze, jak i w życiu jest mistrzem plątania nici osnowy i wątku w tkaninach życia.
Stan: B. dobry
3.Rozsypane wspomnienia
Małgorzata od dawna próbowała odciąć się od tego, co było i nawet kilkakrotnie jej się to udawało. Może nie całkowicie, ale na tyle, żeby móc żyć dniem teraźniejszym i tylko w nocy po raz kolejny zastanawiać się, pytać samą siebie i nie znajdować odpowiedzi. Podobno wszystko, co nas spotyka ma ukryty sens, czy jednak tak również było w jej przypadku? Dlaczego musiała odrzucać miłość, pragnąc jej całym sercem? Dlaczego choć pragnęła dziecka córki, z ulgą przyjmowała fakt, iż się nie narodziło? Musiała ten sens znaleźć, by całe jej życie nie okazało się bez sensu. Po odejściu ostatniego świadka przeszłości, zrozumiała, że teraz wszystko zależy już tylko od niej…
stan:b.dobry
4.Pułapka Nowego Roku
Krystyna postanawia uczcić noworoczny wieczór wracając wspomnieniami do przeszłości. Wspomina dzieciństwo, dojrzewanie, małżeństwo, macierzyństwo, a wreszcie postanawia pożegnać wszystkie kobiety, którymi była i wejść na własną, wybraną już tylko przez samą siebie ścieżkę.
Stan: b. dobry
5. Jesienny koktajl
Najpierw jesteśmy młodzi, w wiośnie swego życia, wtedy uczymy się, szukamy po omacku, wierząc, że kiedyś, w przyszłości czeka nas coś wspaniałego i niezwykłego. Potem, już w porze lata - ale w ciągłym czekaniu na lepsze jutro - nie zwracamy uwagi na piękne chwile mijającego, dzisiejszego dnia. Marnujemy wiosnę, narzekając, że kapryśna. W lato raz psioczymy na skwar, by innym razem złorzeczyć na deszczowe dni. A kiedy nadchodzi jesień rozmawiamy o wstrętnym listopadzie. Dopiero zimą - jeśli dożyjemy - myślimy tylko o dniu dzisiejszym. Wtedy jutro schodzi na dalszy plan. Ja ocknęłam się jesienią. Zrozumiałam, że w życiu jest zbyt wiele trosk, przykrych niespodzianek, czasami ciężkich przeżyć, które zupełnie niepotrzebnie pielęgnujemy w sobie.I choć jest też bardzo wiele powodów do radości i zadowolenia, mnóstwo momentów wypełnionych miłością, chwile sprawiające nam przyjemność - te traktujemy po macoszemu. Lekceważymy, mijamy w pośpiechu, szybko o nich zapominając. Wszystkiego w życiu mamy w